از انقلاب تبسم یک هفته نگذشته است که باز هم ۲۰ مسافر هزاره در مسیر قندهار – غزنی گروگان گرفته شدند. منابع محلی در ولایت زابل در جنوب افغانستان با بی بی سی تائید کرده اند که دستکم ۲۰ مسافر هزاره که از ولایت کابل به سمت قندهار در حرکت بودند صبح امروز توسط افراد مسلح ناشناس گروگان گرفته شدند.
به گفته منابع محلی صبح امروز این افراد چندین اتوبوس را در مسیر متوقف و مسافران قوم هزاره را گروگان گرفتند.
یک مقام محلی که خواست نامی از او برده نشود به بی‌بی‌سی گفت که این افراد در منطقه ناورک ولایت زابل در مسیر شاهراه کابل-قندهار ربوده شده‌اند.
بی‌بی‌سی گفته که موفق به صحبت با یکی از رانندگان این اتوبوس‌ها شده‌است. این راننده مدعی شده که افراد مسلح در منطقه ناورک در حدود ۵۰۰ متری یک پاسگاه پلیس اتوبوس‌ها را متوقف و مسافران هزاره را پایین می‌کردند.
او گفته که این افراد چندین اتوبوس را متوقف و او نمی‌داند که دقیقا چند نفر را به گروگان گرفته‌اند. هنوز هویت ربایندگان مشخص نیست.
در همین حال هفته گذشته طالبان ادعا کرده بودند که گروه داعش را در این ولایت نابود کرده و تعدادی از گروگان ها را آزاد کرده بودند.
در ده ماه گذشته هشت مورد گروگان‌گیری در ولایت غزنی و زابل در جنوب افغانستان ثبت شده‌است. ۸۳ نفر به گروگان گرفته شده‌اند و از این جمله ۲۲ نفر کشته شده و از سرنوشت ۵ نفر اطلاعی در دست نیست و بقیه نیز رها شده‌اند.
ربودن ۳۱ مسافر هزاره که از ولایت هرات به سمت کابل در حرکت بودند در چهارم ماه حوت ( اسفند) سال گذشته در ولسوالی شاه جوی بزرگترین و آغاز روند گروگان‌گیری در ولایت غزنی و زابل بود.
از این تعداد ۱۹ نفر آنان در تاریخ ۲۱ ثور(اردیبهشت) توسط ربایندگان آزاد و سرنوشت ۱۲ نفر دیگر نا مشخص ماند.
روز ۱۷ عقرب مقامات محلی اعلام کردند که افراد وابسته به داعش هفت گروگان به شمول دو زن، یک دختر ۹ ساله و ۴ مرد را سر بریدند. مرگ آنان با اعتراض گسترده و تظاهرات بی‌سابقه در کابل همراه شد. به گفته منابع محلی این افراد حدود یک ماه و نیم قبل در ولسوالی گیلان ولایت زابل ربوده شده بودند.
انقلاب تبسم
از صبح روز چهارشنبه ۲۰ عقرب هزاران شهروند کابل در اعتراض به ناامنی و کشته شدن هفت گروگان در ولایت زابل به خیابان‌های کابل ریخته‌اند. معترضان اجساد گروگان‌های سربریده را که شب گذشته از غزنی به کابل انتقال یافت، با خود به مقابل دروازه‌های ارگ ریاست جمهوری بردند. صدها معترض وارد محوطه اداره امور، که در کنار ارگ ریاست جمهوری قرار داشت گردیدند و رئیس جمهوری افغانستان با دعوت از مردم به آرامش، وعده داده است که «تا انتقام شهیدان هم‌وطن را از داعشیان و طالبان» نگیرد، آرام نخواهد نشست.
تظاهرات از نظر تعداد و نظم، در سال‌های اخیر در افغانستان بی‌سابقه خوانده شد واین راهپیمایی بزرگ تاریخ افغانستان را انقلاب تبسم نامیدند.
آن روز معترضان فشار سیاسی فزاینده را به دولت افغانستان وارد کردند و دولت به بعضی از خواست های مردم لبیک گفته بود.
معترضان خواسته‌هایی را مطرح کرده بودند که «عملیات گسترده پاکسازی برای دستگیری گروگانگیران و قاتلان مسافران در زابل» و «تشکیل قول اردوی فعال و مجهز با ۴ فرقه از آن جمله است. نامگذاری یک تپه در کابل به احترام کشته‌شدگان زابل یکی دیگر از خواسته‌ها بود که قول‌های مساعدی در این باره داده شده بود.
گسترش انقلاب تبسم از افغانستان به جهان
مردم، باوجود باران و سرما، برای ساعت‌ها با خشم تظاهرات کردند و خواستار استعفای دولت رییس‌جمهور اشرف غنی به‌دلیل شکست در محافظت از اقلیت‌های قومی درمقابل گروه‌های شورشی شدند. هرچند جمعیت تظاهر‌کنندگان عمدتاً از قوم هزاره بودند، اما تعداد بسیاری از گروه‌های قومی دیگر نیز به این حرکت اعتراضی پیوستند.
حضور گسترده‌ی اقوام دیگر، باعث شد تا این تظاهرات تبدیل به حرکت اعتراضی تاریخی و بی نظیری شود که در آن، مردم عادی افغانستان تمام تقسیمات قومی و مذهبی را کنار گذاشته و غم و اندوه جمعی خود را نسبت به وخامت اوضاع امنیتی کشور، ابراز می‌کنند.
چندی بعد تظاهرات به شهر های مختلف افغانستان کشانده شد و در مناطق حتی پشتون نشین چون، قندهار، زابل، جلال آباد و مناطق دیگر افغانستان.
از بیستم عقرب به بعد فریاد دادخواهی در کشور های جهان نیز بلند گردید و تظاهرات های بزرگی در المان، اتریش، سویدن، کانادا، استرالیا، امریکا و کشور های دیگر.
در تظاهرات دیروز استکهلم سویدن، نماینده حزب محیط زیست به سراحت از ناکارایی حکومت افغانستان انتقاد کرد و گفت بزودی اشرف غنی اینجا در سویدن می اید و من از اشرف غنی خواهم پرسید که فریاد های بلند را چرا جدی نگرفته است. من و احزاب سیاسی کشور من ازش میپرسند که تا چی وقت شاهد سربریدن مردم بی گناه افغانستان باشیم. چرا دولت برای مهار تروریزم در افغانستان کاری نمی کند و چرا هزاره ها قربانی خشونت های قومی و قبیله ای میشوند.
